 |
Latein Deutsch - muttire
Wörterbuch: muttire, muttio, muttivi, muttitum |
|
Infinitiv: | muttire |
Praesens: | muttio |
Perfekt: | muttivi |
PPP: | muttitum |
Bedeutungen: | mucksen |
Es konnten keine Synonyme gefunden werden.
Präsens Indikativ Aktiv | Präsens Konjunktiv Aktiv |
| Singular | Plural |
1. Person | muttio | muttimus |
2. Person | muttis | muttitis |
3. Person | muttit | muttiunt |
|
| Singular | Plural |
1. Person | muttiam | muttiamus |
2. Person | muttias | muttiatis |
3. Person | muttiat | muttiant |
|
Präsens Indikativ Passiv | Präsens Konjunktiv Passiv |
| Singular | Plural |
1. Person | muttior | muttimur |
2. Person | muttiris | muttimini |
3. Person | muttitur | muttiuntur |
|
| Singular | Plural |
1. Person | muttiar | muttiamur |
2. Person | muttiaris | muttiamini |
3. Person | muttiatur | muttiantur |
|
Imperfekt Indikativ Aktiv | Imperfekt Konjunktiv Aktiv |
| Singular | Plural |
1. Person | muttiebam | muttiebamus |
2. Person | muttiebas | muttiebatis |
3. Person | muttiebat | muttiebant |
|
| Singular | Plural |
1. Person | muttirem | muttiremus |
2. Person | muttires | muttiretis |
3. Person | muttiret | muttirent |
|
Imperfekt Indikativ Passiv | Imperfekt Konjunktiv Passiv |
| Singular | Plural |
1. Person | muttiebar | muttiebamur |
2. Person | muttiebaris | muttiebamini |
3. Person | muttiebatur | muttiebantur |
|
| Singular | Plural |
1. Person | muttirer | muttiremur |
2. Person | muttireris | muttiremini |
3. Person | muttiretur | muttirentur |
|
Perfekt Indikativ Aktiv | Perfekt Konjunktiv Aktiv |
| Singular | Plural |
1. Person | muttivi | muttivimus |
2. Person | muttivisti | muttivistis |
3. Person | muttivit | muttiverunt |
|
| Singular | Plural |
1. Person | muttiverim | muttiverimus |
2. Person | muttiveris | muttiveritis |
3. Person | muttiverit | muttiverint |
|
Perfekt Indikativ Passiv | Perfekt Konjunktiv Passiv |
| Singular | Plural |
1. Person | muttitus sum | muttiti sumus |
2. Person | muttitus es | muttiti estis |
3. Person | muttitus est | muttiti sunt |
|
| Singular | Plural |
1. Person | muttitus sim | muttiti simus |
2. Person | muttitus sis | muttiti sitis |
3. Person | muttitus sit | muttitus sint |
|
Plusquamperfekt Indikativ Aktiv | Plusquamperfekt Konjunktiv Aktiv |
| Singular | Plural |
1. Person | muttiveram | muttiveramus |
2. Person | muttiveras | muttiveratis |
3. Person | muttiverat | muttiverant |
|
| Singular | Plural |
1. Person | muttivissem | muttivissemus |
2. Person | muttivisses | muttivissetis |
3. Person | muttivisset | muttivissent |
|
Plusquamperfekt Indikativ Passiv | Plusquamperfekt Konjunktiv Passiv |
| Singular | Plural |
1. Person | muttitus eram | muttiti eramus |
2. Person | muttitus eras | muttiti eratis |
3. Person | muttitus erat | muttiti erant |
|
| Singular | Plural |
1. Person | muttitus essem | muttiti essemus |
2. Person | muttitus esses | muttiti essetis |
3. Person | muttitus esset | muttiti essent |
|
Futur Indikativ Aktiv | Futur Indikativ Passiv |
| Singular | Plural |
1. Person | muttiam | muttiemus |
2. Person | mutties | muttietis |
3. Person | muttiet | muttient |
|
| Singular | Plural |
1. Person | muttiar | muttiemur |
2. Person | muttieris | muttiemini |
3. Person | muttietur | muttientur |
|
FuturII Indikativ Aktiv | FuturII Indikativ Passiv |
| Singular | Plural |
1. Person | muttivero | muttiverimus |
2. Person | muttiveris | muttiveritis |
3. Person | muttiverit | muttiverint |
|
| Singular | Plural |
1. Person | muttitus ero | muttiti erimus |
2. Person | muttitus eris | muttiti eritis |
3. Person | muttitus erit | muttiti erunt |
|