Präsens Indikativ Aktiv | Präsens Konjunktiv Aktiv |
| Singular | Plural |
1. Person | merito | meritamus |
2. Person | meritas | meritatis |
3. Person | meritat | meritant |
|
| Singular | Plural |
1. Person | meritem | meritemus |
2. Person | merites | meritetis |
3. Person | meritet | meritent |
|
Präsens Indikativ Passiv | Präsens Konjunktiv Passiv |
| Singular | Plural |
1. Person | meritor | meritamur |
2. Person | meritaris | meritamini |
3. Person | meritatur | meritantur |
|
| Singular | Plural |
1. Person | meriter | meritemur |
2. Person | meriteris | meritemini |
3. Person | meritetur | meritentur |
|
Imperfekt Indikativ Aktiv | Imperfekt Konjunktiv Aktiv |
| Singular | Plural |
1. Person | meritabam | meritabamus |
2. Person | meritabas | meritabatis |
3. Person | meritabat | meritabant |
|
| Singular | Plural |
1. Person | meritarem | meritaremus |
2. Person | meritares | meritaretis |
3. Person | meritaret | meritarent |
|
Imperfekt Indikativ Passiv | Imperfekt Konjunktiv Passiv |
| Singular | Plural |
1. Person | meritabar | meritabamur |
2. Person | meritabaris | meritabamini |
3. Person | meritabatur | meritabantur |
|
| Singular | Plural |
1. Person | meritarer | meritaremur |
2. Person | meritareris | meritaremini |
3. Person | meritaretur | meritarentur |
|
Perfekt Indikativ Aktiv | Perfekt Konjunktiv Aktiv |
| Singular | Plural |
1. Person | meritavi | meritavimus |
2. Person | meritavisti | meritavistis |
3. Person | meritavit | meritaverunt |
|
| Singular | Plural |
1. Person | meritaverim | meritaverimus |
2. Person | meritaveris | meritaveritis |
3. Person | meritaverit | meritaverint |
|
Perfekt Indikativ Passiv | Perfekt Konjunktiv Passiv |
| Singular | Plural |
1. Person | meritatus sum | meritati sumus |
2. Person | meritatus es | meritati estis |
3. Person | meritatus est | meritati sunt |
|
| Singular | Plural |
1. Person | meritatus sim | meritati simus |
2. Person | meritatus sis | meritati sitis |
3. Person | meritatus sit | meritatus sint |
|
Plusquamperfekt Indikativ Aktiv | Plusquamperfekt Konjunktiv Aktiv |
| Singular | Plural |
1. Person | meritaveram | meritaveramus |
2. Person | meritaveras | meritaveratis |
3. Person | meritaverat | meritaverant |
|
| Singular | Plural |
1. Person | meritavissem | meritavissemus |
2. Person | meritavisses | meritavissetis |
3. Person | meritavisset | meritavissent |
|
Plusquamperfekt Indikativ Passiv | Plusquamperfekt Konjunktiv Passiv |
| Singular | Plural |
1. Person | meritatus eram | meritati eramus |
2. Person | meritatus eras | meritati eratis |
3. Person | meritatus erat | meritati erant |
|
| Singular | Plural |
1. Person | meritatus essem | meritati essemus |
2. Person | meritatus esses | meritati essetis |
3. Person | meritatus esset | meritati essent |
|
Futur Indikativ Aktiv | Futur Indikativ Passiv |
| Singular | Plural |
1. Person | meritabo | meritabimus |
2. Person | meritabis | meritabitis |
3. Person | meritabit | meritabunt |
|
| Singular | Plural |
1. Person | meritabor | meritabimus |
2. Person | meritaberis | meritavabitis |
3. Person | meritabitur | meritavabuntur |
|
FuturII Indikativ Aktiv | FuturII Indikativ Passiv |
| Singular | Plural |
1. Person | meritavero | meritaverimus |
2. Person | meritaveris | meritaveritis |
3. Person | meritaverit | meritaverint |
|
| Singular | Plural |
1. Person | meritatus ero | meritati erimus |
2. Person | meritatus eris | meritati eritis |
3. Person | meritatus erit | meritati erunt |
|